ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΛΛΟΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ 1821

Γράφει ο Σ. Παιδάκος

Επιστολή εξέδωσε το ΠΑΜΕ εκπαιδευτικών ενόψει του εορτασμού της 25ης Μαρτίου και η οποία απευθύνεται στους μαθητές. Στην επιστολή, η παράταξη αναφέρει ότι θέλει να πει στον κάθε μαθητή «γι’ αυτά που δεν σου λένε τα σχολικά βιβλία γιατί δεν θέλουν να ξέρεις τι είναι η Επανάσταση, για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα για το σήμερα και τη ζωή σου». Η επιστολή μεταξύ άλλων ευφυολογημάτων αναφέρει και το εξής: «Η Επανάσταση του 1821 δεν ήταν μόνο πόλεμος ενάντια στον οθωμανικό δεσποτισμό, αλλά ήταν παιδί της Γαλλικής Επανάστασης που άνοιξε τον δρόμο για να γκρεμιστεί το παλιό, η εξουσία των φεουδαρχών (κάτοχοι γης) που ήταν πλέον ξεπερασμένο σύστημα και να έρθει ένα νέο, για την εποχή εκείνη, οικονομικό σύστημα, της πολιτικής εξουσίας των αστών (κάτοχοι κεφαλαίου που εκμεταλλεύονται την εργατική δύναμη), ο καπιταλισμός δηλαδή».

Ξεχνούν επιλεκτικά να αναφέρουν οι ινστρούχτορες του κομμουνισμού ότι πριν εκδηλωθεί η επανάσταση του 1821, άλλες 80 επαναστάσεις εκδηλώθηκαν εντός της Ελλαδικού χώρου, αρχομένης μάλιστα το 1456 και οι οποίες καταπνίγηκαν στο αίμα. Χρονικά λοιπόν είναι αδύνατον ο πόθος και ο καημός των Ελλήνων για την ελευθερία να συνδέεται με μία επανάσταση που έγινε το 1789, που σημειωτέων ήταν εμφυλιακού χαρακτήρα. Η επανάσταση η Ελληνική ήταν έθνος εναντίων άλλου έθνους και σε καμία των περιπτώσεων δεν προκύπτει κάτι διαφορετικό. Ούτε στα χαρακτηριστικά αλλά ούτε και χρονικά οι εξεγέρσεις των Ελλήνων συμπορεύονται με την επανάσταση των Γάλλων. Τώρα όσων αφορά το ουτοπιστικό σκεπτικό του ΠΑΜΕ ότι η επανάσταση ήταν ταξικού χαρακτήρα, θα αναφέρουμε το εξής. Ο κορμός των επαναστατημένων Ελλήνων αποτελούνταν από ένα ψηφιδωτό ανθρώπων από όλες τις κοινωνικές τάξεις. Στην επανάσταση έλαβαν μέρος, χωρικοί, αγρότες, έμποροι, βιοτέχνες, πολιτικοί, στρατιωτικοί, ναυτικοί, κλπ. Σε καμία λοιπόν των περιπτώσεων, αντίθετα απ’ ότι πρεσβεύουν και διακηρύττουν οι αμετανόητοι του Περισσού, δεν θα μπορούσε να έχει ταξικό χαρακτήρα η Εθνική παλιγγενεσία του 1821. Επίσης, το τελευταίο που ένοιαζε τους Έλληνες εκείνη την εποχή ήταν τα φέουδα και τα εργατικά και τα καπιταλιστικά συστήματα. Σε έναν τόπο που γεννήθηκαν τα ιδεώδη της ελευθερίας και της δημοκρατίας είναι αδιανόητο κάποιοι να ασχολούνταν με ευτελή ζητήματα τη στιγμή που καταδυναστεύονταν οι αρχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και τιμής.

ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ